Psychoanalytisch actueel 16: Zelfverwonding

Automutilatie vertrekt vanuit een noodsituatie. Het is een poging tot evacuatie van ondraaglijke inhouden, tot vermindering van onnoembare spanningen, tot non-verbale communicatie… Het is vaak een vorm van zich behelpen zonder appel op of tussenkomst van de ander en gaat dan gepaard met verstomming, zwijgen of verzwijgen. Daden nemen de plaats in van woorden. Hier en daar kan automutilatie evolueren tot een soort verslaving of addictie, die in een spielerei wel eens met één d geschreven wordt: a-dictie. Zonder spreken.

Binnen de hulpverlening is het in elk geval van het grootste belang een professionele houding en inzet te bewaren tegenover dit soms traumatiserend verschijnsel. Het is geen sinecure om de neiging tot reageren vanuit diverse negatieve gevoelens door te denken, te verteren en te bevatten. Automutilatie is een uiterst gevoelig en complex thema dat menig GGZ-werker voor bijzondere uitdagingen plaatst. Conform het profiel van deze boekenreeks wordt een en ander vanuit diverse theoretische en klinische perspectieven belicht. Zo wordt gezorgd voor meerdere kaarten die er hopelijk (nu eens naast, dan weer op elkaar) toe bijdragen een duister en onherbergzaam gebied te helpen ontsluiten.

Mark Kinet is psychiater en (klinisch) psychotherapeut in de Kliniek St-Jozef, Centrum voor Psychiatrie en Psychotherapie in Pittem, en hij voert een zelfstandige psychoanalytische praktijk in Gent. Hij is o.a. coördinator van de reeks Psychoanalytisch Actueel, bestuurslid van de Stichting Psychoanalyse en Cultuur en auteur van o.a. Freud & co in de psychiatrie en De wetenschap van de liefde en de kunst van de computeranalyse.